छुल्ल रगत हुत्तिदाँ ज्यानबाट
गलिन /कत्ति गलिन
अागाे पिए /गाेलि लिए तर अहँ ढलिन ,
तिमीलाई शिखरमा पुर्‍याएपछि
खुशी का दिन अाउछन कि भनेकाे
वरिपरिकाले खुशी ढिप्किनै दिएनन् !
त्यसकारण बरालिए/ फरालिए खाडीतिर,
अाजकल अागाे जस्तो म
हउँ बनेर अागाे ताप्दैछु
खै , अाफैले मेट्न नसक्ने
याे कस्तो अचम्मको मेलाे लाए
श्रदेय कामरेड
म स्खलित भँए कि बाैलाए??!!!

हाे म हुरि छाेप्न निस्केको
रात थुन्न र दिन बुन्न,
अंह दिन बनेन,
बरू तिमिले खिचेको रेखाले म अधकल्चाे बने,
हाे मैले हुरी पछारे,
हुरि जितेर हुरिसंगै हारें
तिमी मसंगै नभएजस्ताे भानभएपछि
हाे पर्खाल लाँए र अँधिया खाँए
अं ,कित्ता कित्तामा छु म
अलग भित्ता भित्तामा छु म
अाज तिमी मलाई हेर्दैनाैं
उल्टाे तिमीलाई म टेर्दिन
हिजाे भराेशाले वाच्थे
अाज तमाशाले बाँच्छु
थुक्क म…
तिमी छाै भनेको
छंदाछंदै त टुहुराे पाँए
साच्चिकै मलाई के भएकाे कामरेड
म स्खलित भए कि बाैंलाए ??!!

अाज तिमिमा अलिक चमक देखेपछि
म हाेशमा फर्किएको छु
पर्खाल भत्काउला भनेर
दुरि घटाउला भनेर
घेरा ताेडाैला र मन जाेडाैला भनेर
त्यसकारण ज्यान फाल्न हुत्तिएर अाएकाे
र फिराद पत्र विसाएकाे
फेरि रनमा नपार्नु
र शिखरबाट पत्थर नझार्नु

भजनमा नरमाउनु र उनैलाई नसमाउनु

यत्ति हाेस / बाँकि जितिन्छ
मान्छाै कि मान्दैनौं
फेरि पुरानै मितेरी लाए,
र संगै मर्ने कसम खाए,
प्रिय् कमरेड ,
म ठिक ठहरिए कि बाैलाए ????!!!

====शैलेन्द्र घिमिरे ======